Via instagram zag ik bij uitgeverij Christofoor dit boek voorbijkomen. Reizen met mijn oma. Een voorzichtige kennismaking met geheugenverlies en dementie. En een hele liefdevolle kennismaking it is.
Het onderwerp dementie en geheugenverlies ligt mij heel na aan het hart. Want jongens... wat een, vaak verborgen, leed gaat er soms schuil achter de deuren bij mantelzorgers en naasten van de mensen die lijden aan dementie. Om maar niet te spreken van het gevoel bij de personen die het daadwerkelijk treft. In mijn vorige werk als geriatriefysiotherapeut kwam ik veel bij mensen thuis en maakte het proces vaak van dichtbij mee. Het verdriet, de onmacht maar gelukkig ook de mooie en ontroerende momenten en bovenal, de liefde!
Reizen met mijn oma
Uitgever: Uitgeverij Christofoor
Auteur: Juliet Rixt
Illustraties: Christopher Corr
Leeftijdsindicatie: alle leeftijden
Woorden schieten vaak tekort om het proces rondom dementie te beschrijven. Het is zoiets ongrijpbaars, moeilijk te vatten. Een proces van inleveren en afscheid nemen en voor iedereen die ermee te maken krijgt ook weer anders. Elke situatie is uniek. Als het voor volwassenen al zo moeilijk te begrijpen is, hoe zou dat dan voor kinderen zijn? Of is het juist zo dat kinderen met hun eerlijkheid en onbevangenheid zich veel beter in kunnen leven in de wereld van dementie?
Het boek is een prentenboek met werkelijk prachtige illustraties, of liever kunstwerkjes, van Christopher Corr. Wat dat betreft moet je het boek echt in handen hebben, voelen en van dichtbij bekijken. Als je zachtjes over de voorkant strijkt voel je dat dit in reliëf is uitgevoerd. Mooi! In het boek zelf nemen het kleinkind en de oma je mee naar alle uithoeken van de wereld. Van China naar Rusland, Delhi, Rome, Jeruzalem en New York.
Het boek eindigt met de volgende woorden. "Oma kan zich de dag van gisteren niet goed herinneren, maar van de wereld weet ze alles af. Ik vind dat best. Wat er gisteren gebeurd is, weet ik zelf wel, maar zonder m'n oma kan ik niet op reis". En zo is het.
Toen ik Jesler vroeg wat ze ervan vond zei ze: ' Ik vond het een mooi boek want de oma heeft gelijk en de grote mensen snappen het gewoon niet zo goed, maar dat is ook niet erg.' Nou dan smelt ik..
Ik vind het een ontroerend en tegelijkertijd ook positief boek over een onderwerp wat moeilijk en ongrijpbaar is. En ik denk persoonlijk dat het daarom een fijn boek is voor grote en kleine mensen. Om samen te lezen of alleen, lekker wegdromen bij alle mooie plekken op onze mooie aardbol! Wat mij betreft zou dit boek bij veel zorgverleners in de wachtkamer mogen liggen om in gesprek te raken, voor bewustwording of zelfs voor troost. Prachtig!
Heel fijne dag,
Reina
Het onderwerp dementie en geheugenverlies ligt mij heel na aan het hart. Want jongens... wat een, vaak verborgen, leed gaat er soms schuil achter de deuren bij mantelzorgers en naasten van de mensen die lijden aan dementie. Om maar niet te spreken van het gevoel bij de personen die het daadwerkelijk treft. In mijn vorige werk als geriatriefysiotherapeut kwam ik veel bij mensen thuis en maakte het proces vaak van dichtbij mee. Het verdriet, de onmacht maar gelukkig ook de mooie en ontroerende momenten en bovenal, de liefde!
Reizen met mijn oma
Uitgever: Uitgeverij Christofoor
Auteur: Juliet Rixt
Illustraties: Christopher Corr
Leeftijdsindicatie: alle leeftijden
Woorden schieten vaak tekort om het proces rondom dementie te beschrijven. Het is zoiets ongrijpbaars, moeilijk te vatten. Een proces van inleveren en afscheid nemen en voor iedereen die ermee te maken krijgt ook weer anders. Elke situatie is uniek. Als het voor volwassenen al zo moeilijk te begrijpen is, hoe zou dat dan voor kinderen zijn? Of is het juist zo dat kinderen met hun eerlijkheid en onbevangenheid zich veel beter in kunnen leven in de wereld van dementie?
Het boek is zo geschreven dat je als lezer ook echt informatie meekrijgt over de plekken op de wereld die bezocht worden. Zowel in tekst als in beeld. Die zijn perfect op elkaar afgestemd. Op elke pagina is zoveel te zien, heerlijk! En de kleuren spatten er echt van af. Wat dat betreft doen de foto's die ik maakte echt geen recht aan het boek zelf.
Van de tekst op onderstaande foto's kreeg ik echt kippenvel. Zo waar denk ik. En hoe waardevol als je er ook op deze manier naar kunt kijken.
Het boek eindigt met de volgende woorden. "Oma kan zich de dag van gisteren niet goed herinneren, maar van de wereld weet ze alles af. Ik vind dat best. Wat er gisteren gebeurd is, weet ik zelf wel, maar zonder m'n oma kan ik niet op reis". En zo is het.
Toen ik Jesler vroeg wat ze ervan vond zei ze: ' Ik vond het een mooi boek want de oma heeft gelijk en de grote mensen snappen het gewoon niet zo goed, maar dat is ook niet erg.' Nou dan smelt ik..
Ik vind het een ontroerend en tegelijkertijd ook positief boek over een onderwerp wat moeilijk en ongrijpbaar is. En ik denk persoonlijk dat het daarom een fijn boek is voor grote en kleine mensen. Om samen te lezen of alleen, lekker wegdromen bij alle mooie plekken op onze mooie aardbol! Wat mij betreft zou dit boek bij veel zorgverleners in de wachtkamer mogen liggen om in gesprek te raken, voor bewustwording of zelfs voor troost. Prachtig!
Heel fijne dag,
Reina
Reacties
Een reactie posten